Witajcie! Mam problem z moją narzeczoną. Od dłuższego czasu mam wrażenie że nie odczuwa satysfakcji z pracy, naszego związku, nic ją nie cieszy. Dotychczas była nad wyraz uśmiechniętą osobą, a od kilku tygodni chodzi przygnębiona i nie chce powiedzieć co się dzieje. Nie wiem już co mam robić? Czy byliście kiedyś w takiej sytuacji? Co radzicie?

Może po prostu nie jest już z tobą szczęsliwa i nie wie jak zakończyć ten związek? Z resztą ile można chodzić uśmiechniętym – życie jest do bani…

Myślę, że nikt nie katowałby się w związku, który nie przynosi satysfakcji – nawet z obawy o drugą osobę czy że sobie sama nie poradzi. Problem chyba jest gdzieś indziej. Rozmawiałeś z jej przyjaciółmi? Oni widzą podobny problem? W ich towarzystwie twoja narzeczona również jest taka osowiała?

Rozmawiałem, mają podobne odczucia. Ona coraz rzadziej wychodzi z domu, tyle co musi, odsunęła się od znajomych.

Moim zdaniem sprawa nadaje się na konsultacje z psychoterapeutą. Być może nawet zaleci cykliczne spotkania. Polecam wrocławski gabinet – odwiedź ich stronę psycholog-wroclaw.info.pl/ i poznaj metody oraz dewizę działania pani psycholog.

Psycholog to jest bardzo dobre rozwiązanie. Z niektórych problemów łatwiej się zwierzyć obcej osobie i dobrze by było, żeby to był profesjonalista. Ja też nie chciałem z żoną rozmawiać o swoich problemach – wstydziłem się – dopiero rozmowa ze specjalistą przyniosła ulgę i spowodowała, że odważyłem się na rozmowę z bliskimi o swoich problemach w pracy.

Jeszcze nie wiem co się dzieje, a już mam ciągnąc narzeczoną do psychologa? Czy to nie jest działanie na wyrost? Ona nie lubi gdy ktoś je udziela rad i mowi jak ma życ.

No widzisz psycholog nie jest po to, żeby tak się zachowywać – jest to niezgodne z ich kodeksem etycznym. Na stronie internetowej psycholog-wroclaw.info.pl/artykuy/69-kodeks-etyczno-zawodowy-psychologa możesz się zapoznać z jego zapisami. Psychoterapeuta jest przede wszystkim po to, żeby wysłuchać, nakierować na prawidłowe tory, wychwycić w czym jest problem, uświadomić go pacjentowi i wypracować zmianę. Specjalista w tej dziedzinie musi być neutralny.

Zgadzam się z przedmówcą – myślę, że w takim stanie w jakim jest twoja narzeczona, że odcina się od świata i nie chce z tobą rozmawiać o swoich zmartwieniach, to już czas na wizytę u specjalisty. Jeśli jej nie pomożesz, będziesz biernie się przyglądał – problemy same nie miną, a będą się wyłącznie pogłębiały. Więc to nie jest działanie na wyrost.

Jak tak czytam co piszecie, zaczynam bardzo się zastanawiać nad wizytą u psychologa. Dzięki za dobre rady.